Cases

Teamontwikkeling

Artsenorganisatie speelt te zacht en wil verandering

Een artsenorganisatie voelt zich te weinig gehoord in het zorgwerkveld, inclusief verzekeraars en politiek. Bij de intake wordt in muziektermen de ernst van de situatie duidelijk. “Wij zijn een onversterkte harp die ook nog eens in de kelder speelt”. 

In een workshop van een dag (halve dag voorbereiding en halve dag samenkomst) moet een actieplan worden opgesteld. 

In de workshop TeamPartituur gaan de artsen aan de slag. "Wie zijn wij, waar staan wij voor, welke muziek past bij ons DNA, onze ziel, als artsenorganisatie? Wat voor muziek krijgen wij terug van onze stakeholders? En als belangrijkste: waar willen wij naartoe? Gezamenlijk wordt gekozen voor Euphoria van Laureen. Nu de Isst en de soll boven water zijn komt veel energie los om te bepalen welke acties nodig zijn om daar te komen. Na afloop ligt een draaiboek gereed, inclusief budget en wie doet wat.

Gemeente kampt met stroeve samenwerking

Een afdeling van een grote gemeente, verantwoordelijk voor een veilige leefomgeving voor de burgers, werkt in veel projecten samen met andere gemeentelijke afdelingen en externe ketenpartners. Teambespreking van de muzikale principes voor management bracht aan het licht dat in de voorbereiding van projecten de gezamenlijke doelstelling niet altijd helder was. Dat bleek de oorzaak te zijn van knelpunten bij de verdeling van rollen en verantwoordelijkheden tijdens de uitvoering en stroef verloop van de onderlinge communicatie. Door doelstellingen uit te werken in zowel gewenste resultaten als merkbare ‘effecten’ kon de benodigde inzet beter worden vastgesteld. En door onderscheid te maken tussen componeren, organiseren, dirigeren en samenspelen, konden taken tussen de ketenpartners per project beter op elkaar worden afgestemd.

Opdrachtgever en aannemer zoeken samenwerking

Op verzoek van de projectdirecteuren van een groot ondergronds infra project verzorgden wij een aantal workshops rond de pijlers die nodig zijn om samenwerking naar samenspel uit te bouwen.

Tussen partijen bestond nogal wat wantrouwen daarom verliep de samenwerking stroef en waren er te veel irritaties over en weer.

De pijlers structureerden de discussies rond de vraag hoe men de samenwerking nu waardeerde en wat er anders en beter kon.

Door de structuur ontstond er veiligheid en haalde het gesprek een intensiteit die daarvoor niet mogelijk was.

De leden van de twee kernteams maakten zo in samenspraak indringende afspraken over hun manier van samenwerken.

Ze creëerden voor zichzelf een gereedschappen kist voor samenspel en spraken elkaar daar ook makkelijk op aan wanneer het even niet liep zoals bedoeld.

Door de gesprekken leerden ze elkaar ook veel beter kennen en accepteren.

Wij helpen hen om in de praktijk ook echt samen te spelen. Oefening baart kunst tot ieders tevredenheid