Cases
Persoonlijke Ontwikkeling
Persoonlijke ontwikkeling: je gevoel serieus nemen
♪ Een bankmanager in krijtstreeppak geeft aan dat hij gaandeweg zijn loopbaan is afgedreven van wat hij gevoelsmatig belangrijk vindt. Hij voelt zich op zijn werk onvoldoende gehoord. Van buiten vertoont hij weinig tot geen mimiek, terwijl hij vertelt zich van binnen Rammstein te voelen, een Duitse metalrock band. Hij ontdekt dat hij weinig van zichzelf laat zien, en dat fletse communicatie het gevolg is. Zijn potentieel in communicatie-met-impact wordt duidelijk als hij over deze band begint te vertellen. Het vuur blijkt er nog te zijn!
♪ Op de vraag welk instrument hij in zijn team wil zijn geeft een directeur aan het einde van zijn gesprek aan geen eerste viool meer te willen spelen. Hij geeft de voorkeur aan de trom, meer naar achteren op het toneel, maar wel degene die het tempo aangeeft en in projecten iedereen bij de les houdt. Uiteindelijk tekent hij een hart met trommelstokken op een T-shirt. Hij draagt dat nu onder zijn pak.
♪ Een uiterlijk rustige manager zegt zich te herkennen in een soepele animatie van zanger Max Headroom van Art of Noise ('Paranoimia') In zijn communicatie zet hij deze kwaliteit echter niet of nauwelijks in. Teaminterventies komen te laat en zijn weinig effectief. Zijn ontwikkelingsrichting is oefenen in flexibiliteit en timing bij interventies.
♪ Een zeer ervaren leidinggevend manager uit het onderwijs geeft direct na de toelichting op haar muziekkeuze - ook tot haar eigen verbazing - aan dat zij genoeg heeft van managen. Zij wil weer terug naar het feitelijke onderwijs!
♪ Een al wat oudere docent die tegen een burn out aanloopt kiest als haar 'anker-nummer' uiteindelijk Alive uit van Pearl Jam uit. 'Ik ben er nog'! leidt uiteindelijk tot erkenning van haar kwaliteiten en hernieuwde energie voor de laatste periode in het onderwijs.
Uitvoeringsorganisatie zoekt ander leiderschap
Een uitvoeringsorganisatie van de overheid zocht als onderdeel van een MD-traject een manier om een andere stijl van leiderschap te introduceren.
De gezochte stijl van leiderschap omschreef men zelf als 'IJskoud de zachtste', een balans tussen ruimte geven en sturen.
Ze zochten naar leiderschap dat het beste in mensen naar boven haalt, die mensen zelf aan het denken zet, gefocust is op het maken van afspraken. En die afspraken ook serieus neemt door goed te monitoren.
Dat is precies de rol van de bassist in de muziek, het bouwen van een podium waar anderen goed op kunnen acteren, zorgen dat er constructieve afspraken gemaakt worden en zorgen voor de discipline, “doen we wat we zeggen”.
Ze kwamen uit bij Het Bassisme, de grondtoon van leiderschap.
In het MD-programma verzorgden wij workshops en coaching met een top trio uit de jazzwereld om de rol van de bas aanschouwelijk en inleefbaar te maken.
Het gedachtengoed van het bassisme sloeg aan en ging deel uitmaken van de taal en het handelen in de uitvoeringsorganisatie. De stijl van leidinggeven verschoof daarmee duidelijk in de gewenste richting.
